නිවස පුරාම පැතිරී තිබූ නිහැඬියාව බිඳී ගියේ පාරේ ගමන් කරනා වාහනයක හඬිනි. මා අතැඟිලි එකිනෙක පටලවමින් ඉදිරියේ අසුන්ගෙන සිටින නෙලුක දෙසත්, ඔහු දෙස දැඩි බැල්මන් හෙලාගෙන සිටිනා අම්මා හා මල්ලී දෙසත් බැලුවේ නොසන්සුන්වය.“දැන් නෙලුක මොකක්ද කරන්න හිතන් ඉන්නේ..? ශෙනායාව ඔයාට බන්දලා දුන්නේ එයාගේ සතුට වෙනුවෙන්. එතේ දැන් ඔයා නිසා එයාගේ සතුට නැති වෙනවා නම් අපි […]
මටත් කවියක් ලියන්න 18 Read More »
නොනවත්වා නාද වෙන ජංගම දුරකථන තිරය දෙස මා ඔහේ බලා සිටියේ එයට පිළිතුරු දෙන්නට සිතක් නොවුණු නිසාය.උදෑසනම, නිවැසියන් හා ඇති වූ ගැටුමෙන් පසුව මා කාමරයටම වී සිටියේ කිසිවෙකු හා කතා නොකරමය. යලිත් කුරුණෑගල යෑමට සිතුණත් ඊට සවියක් නොවිණි. අම්මා මල්ලී කොහේ හෝ ගිය බව ඇසුණු පසුව, ක්‍රියා විරහිත කර තිබූ දුරකථනය ද ක්‍රියාත්මක කර තබා,
මටත් කවියක් ලියන්න 17 Read More »
හිරු සුන්දරව පායා තිබුණත්, ලස්සන මලින් ගෙමිදුල හැඩව තිබුණත් මට ඒ කිසිවක සුන්දරත්ව නොපෙනිණි. අම්මා සකසා දුන් තේ කෝපප්ය අතැතිව ගෙමිදුලේ සෙමෙන් සක්මන් කළේ රාත්‍රිය පුරාවට හඩා වැටුණු විඩාබර දෙනෙත් වලට සහනයක් දෙන්නටය. වේදනා දෙන ගතට සැහැල්ලුවක් දෙන්නටය. එහෙත් දෙපාවලට පණ නැති ස්භාවයක් දැනෙද්දී මම නිවසේ ඉදිරි පඩියේ අසුන්ගෙන උළුවස්සට හිස හේත්තු කළෙමි.කුරුණෑගල සිට කොළඹ
මටත් කවියක් ලියන්න – 16 Read More »
මා නිදිමතේම ඇඳෙන් නැඟී සිටියත් එසැණින් යළිත් ඇඳ මතටම වැටුණේ කම්මුල හරහා එල්ල වූ තද පහරක් සමඟය. මා කම්මුල ද අල්ලා ගත්වනම නෙලුක දෙස බලා සිටියේ කිසිත් සිතා ගත නොහැකිවය.“නෙ.. නෙලුක…”මට ගොත ගැසිණි.“උඹ කා එක්ක ද අද ලව් කළේ..?”ඔහු එක්වරම විමසද්දී මගේ දෙනෙත් කුඩා වූයේ එවදන් වටහා ගත නොහැකිවය.“මොනවද මේ අහන්නේ..?”“එක එකා එක්ක වාහනවල එන්න
මටත් කවියක් ලියන්න 15 කොටස Read More »
ඇයට මා ද, මට ඇය ද නොරිස්සුවත් මෙවන් මොහොතක් අතහැර යෑම හෝ නෙලුකගේ මව නිසා ඉවත බලා සිටින්නට මට නොහැකි විය.මට බීමට වතුර බෝතල් කිහිපයක් හා කෙටි ආහාර පාන වර්ගයන් කිහිපයක් ද ගෙනැවිත් දුන් නෙලුක යළි නිවසට ගියේ අම්මාත් මාත් තනි කරලමිනි.ඇය වදනක්වත් මා හා fදාඩන්නට උනන්දුවක් නොදැක්වූ නිසා මා ද ජංගම දුරකථනය දෙස බලාගෙන
මටත් කවියක් ලියන්න – 14 කොටස Read More »
වෛද්‍යවරයාගේ කාමරයෙන් පිටතට පැමිණි නෙලුක, ඖෂධහල අසළ පුටුවකට බර දෙන විට මම ඖෂධ මිලට ගැනීමට ගියෙමි.නෙලුක දියවැඩියාවෙන් හා අධි රුධිර පීඩනයෙන් පීඩා විඳිමින සිටියෙන් වෛද්‍යවරයා ඔහුට ඖෂධ නියම කළේ ආහාර ද පාලනය කරන්නට උපදෙස් ලබා දෙමිනි. තෙදිනක්ම, නෙලුක මා හා ඒකාත්මික වීමට උත්සාහ කළත් ඔහුගේ සිරුරේ ඇති වූ දුර්වලතාවය එලෙසින්ම පැවතිණි. ඔහු බොහෝ සේ නොසන්සුන්
මටත් කවියක් ලියන්න – 13 Read More »
ළදරු පාසැලෙන් වේලාසන පැමිණි දිනෙක මා වත්තේ ඇවිදිමින් සිටියේ නෙලුකගේ අම්මා ද පෙනෙන මානයක නොවූ නිසාය. වත්ත පුරාවට වැවී තිබූ ගස් වැල් වර්ග හඳුනා ගන්නට තරම් දැනුමක් මට නොතිබුණි. අම්මාගෙන් පැමිණි දුරකථන ඇමතුමට මා සම්බන්ධ වූයේ උස්ව වැඩි තිබූ වල් පැළ අතර වැටී තිබූ පැෂන් ගෙඩි කිහිපයක් අහුලා ගනිමිනි.“මොකද කරන්නේ..?’“මොනවත් නෑ අම්මා.. වත්තේ ඇවිද්දා..”“හ්ම්ම්.. රෑට
මටත් කවියක් ලියන්න – 8 Read More »
මාසයක් ගෙවී යන විට ළදරු පාසැලත් එහි සිසු සිසුවියනුත් මට හොඳින් හුරු වී තිබිණි. ජාත්‍යන්තර ළදරු පාසැලක් නිසා සාරි ඇදීම අනවශ්‍ය නොවූයෙන් බොහෝ දිනවලට මා ඇන්දේ සැහැල්ලු කාර්යාලීය කලිසමක් හා අත් දිග බ්ලවුසයකි.එහි සේවය කළ මගේ වයසට සම වයසේ සිටි ගුරුවරියන් තිදෙනා මා හා බොහෝ සේ මිතුරු වුවත් වැඩිහිටි වියේ සිටි ගුරුවරියන් දෙදෙනා නම් අමනාපකම්
මටත් කවියක් ලියන්න – 7 Read More »
සඳුදා දින එළඹියේ වේගයෙනි. විවාහයෙන් පසු රැකියාවට යන පළමු දින නිසාත්, කුරුණෑගල ශාඛාවේ රැකියාව යන පළමු දිනය නිසාත් මා සිටියේ තරමක් නොසන්සුන්වය.අලුයම අවදිව අම්මා හා එක්ව ආහාර පිළියෙල කළේ නෙලුකට හා මට රැකියා ස්ථානවලට ගෙන යෑමටත් සමඟ ය.අම්මා ද විශ්‍රාමික ගුරුවරියක වූ නිසා කිසිදු විටෙක මගේ රැකියාවට ඇය එරෙහි නොවුණාය. අම්මාට වැඳ නෙලුක සමඟින්ම පිටත්
මටත් කවියක් ලියන්න – 6 කොටස Read More »
අනුකි සේම දිමුතු ද දුරකථන ඇමතුම හා සම්බන්ධ වූයේ ගෙවී ගිය දිනයන්ගේ මතකයන් සිහිපත් කරමිනි. ඇමතුම විසන්ධි වූ පසු කඳුළු කම්මුල් තෙමාගෙන වැක්කෙරෙන්නට වූයේ නවතා ගත නොහැකිවය.“මැණිකේ..”එක්වරම පිටුපසින් නෙලුකගේ හඬ ඇසුණෙන් මම කලබලයෙන් දෙනෙත් පිසදා ගත්තෙමි.“මොකෝ මේ අඬන්නේ..?”කඳුළු පිසදා ගත්තත් මා හැඩූ බව ඔහුට සැඟවීම අපහසු විය. මම කිසිත් නැතැයි හිස දෙපසට සැලුවත් නෙලුක දෙඋරහිස්
මටත් කවියක් ලියන්න – 5 කොටස Read More »