වසර විසි ගණනාවක්ම ජීවිතය ගෙවූ නිවසින් ඈත්ව වෙනස්ම පරිසරයක අලුත්ම නිවසකට ආ පසු සියල්ල දැනෙන්නේ නුහුරුවටය. එම නුහුරුව නිසාමදෝ මා අවදි වූයේ වෙනදාටත් වඩා වේලාසනිනි. ඒ වන විට ඔරලෝසුව මත වේලාව සටහන්ව තිබුණේ අලුයම 5 වශයෙනි. මගේ බඳ වටා එතුණු නෙලුකගේ දෑත් වළල්ලෙන් මිදීම ද පහසු නොවුණු තැන මම යළිත් දෑස් වසා ගතිමි. වෙනදා නිවසේදී […]
මටත් කවියක් ලියන්න – 4 Read More »
රතු පැහැති සාරියෙන් සැරසී සිටි මම නෙලුකගේ නිවසට යෑමට තිබෙන අතුරු පාර අද්දරදී මෝටර් රථයෙන් බිමට බැස්සෙමි. ඔහුගේ මිතුරන් එකතු වී ලබා දෙන වදය විඳ දරා නොගෙන නිවසට යන්නට ඉඩක් නොලැබෙන බව නෙලුක කල් තියාම මා දැනුවත් කර තිබිණි. මෙරූන් පැහැති කුර්තා ඇඳුමකින් සැරසී සිටි නෙලුක මගේ දකුණතේ ඔහුගේ සුරතේ පටලා ගනිමින් මෘදු සිනාවක් පෑවේය.“අඩෝ
මටත් කවියක් ලියන්න – 3 Read More »
යම් සුමුදු යමක් සිරුරු පුරා තැවරෙනු දැනෙද්දී මම එය ඉවතට තල්ලු කරමින් මුණින් අතට හැරුණෙමි. තද නින්දක සිටි මා අවදි වූයේ යමක් සිරුරේ තැවරෙනු දැනුණු නිසාය. මුණින් අතට හැරුණත් නිරුවත් පිට පුරාත් එය ගමන් කළේ සිරුරම කිති කවමිනි.“අයියෝ අම්මා… ”මා නොරිස්සුමෙන් කෑ ගැසුවේ අලුයම අවදි නොවුනු විට මා අවදි කරවන්නට ඇය මට වද දෙන නිසාය.“වද
මටත් කවියක් ලියන්න – 2 Read More »