මැකී ඔහු වෙතට පිස්තෝලය එල්ල කර උණ්ඩයක් මුදා හැරියේ අසුරු සැණෙකිනි. ඔහුගේ වම් කනට ඉහළින් හරියටම හිස තුළට උණ්ඩය ඇතුළු වූයේය. වෙඩි පහර කාගෙන ඔහු බිම ඇද වැටෙද්දී අයකැමි කාන්තාව යටි ගිරියෙන් කෑ ගැසුවාය. මැකී වහා පදික වේදිකාවට පැන ගත් අතර හයින්ස් වේගයෙන් ඔහු පසුපස දිව ආවේය. කොහේ සිට ආවේදැයි සිතා ගත නොහැකි තිදෙනෙක් වහා එතැනට එකතු වූහ. විස්මයෙන් නෙත් අයාගෙන තමා දෙස බලා සිටින කාන්තාව පසෙකට තල්ලු කළ මැකී සහ හයින්ස් පසුපස අසුනට නැග ගත්හ. එමොහොතේ රෝසි ඉදිරිපස අසුනේත් ටොමී බේකර් රියැදුරු අසුනේත් හිඳ සිටියහ. ටොමී කාරය පණ ගන්වද්දීම මිනිසෙකු කාරය තුළට එබී රෝසි සහ බේකර් දෙස රළු බැල්මක් හෙළීය. ටොමී බේකර් වහා කාරය මීදුම අතරින් ධාවනය කරන්නට පටන් ගත්තේය.
තත්පර ගණනාවක් ගත වන තුරු කාරයේ සිටි කිසිවෙක් වචනයක්වත් කතා කළේ නැත. ඔවුන් සියලු දෙනාම කම්පනයට පත්ව සිටියත් සන්සුන්ම පුද්ගලයා වූයේ මැකීය. නායකයා හැම විටම සිටිය යුත්තේ සන්සුන්වය. පළමුවෙන්ම නිහඬතාව බින්දේ රෝසිය.
“කිංග් මොකක්ද වුණේ..?”
ඇය අතිශය බයාදු ස්වරයකින් විමසුවාය.
“එයා අර තක්කඩි මැනේජරයට වෙඩි තිබ්බා..”
*****************************
ගල් කුළු බහුල ප්‍රදේශයක පිහිටි ප්‍රදීපාගාරයක් තුළ මාස හතරක්ම හුදෙකලාව සිටින්නට රොබ්සන්ට සිදු වූයේ ආධාර බෝට්ටුවකට එන්නට නොහැකි ආකාරයට කාලගුණය වියරු වූ නිසාය. බෝට්ටුව පෙරළෙන්නට ගොස් අනූනවයෙන් බේරුණ අවස්ථාත් ඔහුට මතකය. සියල්ලන්ම තෘප්තියට පත් වෙන්නේ ආධාර බෝට්ටුවේ කාර්යය සාර්ථකව නිමා වූවාට පසුවය. එවිට තවත් මාසයක් ඔවුන්ට අගහිඟයක් නැතිව ජීවත් වීමට පුළුවන. ගොඩබිම සිට පැමිණෙන තැනැත්තා පුවත්පත්, ලියුම්, අලුත් මස් නැවුම් එළවළු පමණක් නොව පිටස්තර ලෝකයේ ඕපාදූපත් රැගෙන එන්නේය. සත්තකින්ම ආධාර බෝට්ටු ගමනක් තරම් සතුටුදායක යමක් නැත්තේමය.
රොබ්සන් ගේ මුහුණේ අඳුරක් පාවී ගියේ එවන් ආධාර බෝට්ටු ගමන් පිළිබඳ අත්දැකීම් ලබන්නට ඔහුට ඉතිරිව ඇත්තේ ටික කාලයක් පමණක් බැව් සිහිපත් වූ බැවිනි. විශ්‍රාම ගෙන ගොඩබිමට ගියත් ඔහුට ගෙවන්නට වෙන්නේ හුදෙකලා ජීවිතයකි. ඔහු සමඟ ඉතා ප්‍රීතිමත් යුග දිවියක් ගෙවූ බිරිඳ ජේන් මිය ගියේ මීට වසරකට පෙරය. ඇය පිළිබඳ ශෝකී සිතුවිලි තවමත් ඔහුගේ සිත පාරන්නේය. දරුවන් ද මේ වන විට වැඩිහිටියන් බවට පත් වී ඔවුනොවුන්ගේ ලෝක සොයාගෙන පිටව ගොස් හමාරය. පසු ගිය වර ගොඩබිමට ගිය විට ඔහුට ඒ හුදෙකලාව තදින්ම දැනිණි. හැමදාමත් ඔහු බිරිඳ හා දරුවන් සමග කල් ගත කළේ සිව් මසකට වරක් මාසයක් බැව් සැබෑවකි. එහෙත් ඒ මාසය තුළ ඔහු පවුල් ජීවිතයේ උපරිම තෘප්තිය වින්දේය. ඔවුන් වෙනුවෙන් වගකීම් යුතුකම් ඉටු කළේය. දැන් ඒ සියල්ලෙන්ම නිදහස් වුවත් එය සහනයක් නම් නොවේ.
“කාලෙ ගෙවා ගන්න කරන්න දෙයක් ගැන දැන්ම ඉඳල හිතන්න ඕන නෑ.. විශ්‍රාම යන්න තව මාස කීපයක් තියෙනවනෙ.. මගෙ වයසෙ අනිත් අයට වැඩිය මම හැම අතින්ම හොඳටම ඉන්නවා.. ඉතින් මොනවද මට කරන්න බැරි..?” රොබ්සන් සිතීය.
************************
“හ්ම්.. ඉඳ ගනින් බිම..”
ලුවී අසරණ ලෙස රොබ්සන් දෙස බැලීය. අඳුරු මුහුණකින් යුතුව සිටි ඔහු හෙමිහිට හිස සැලීය. ලුවී බිත්තියට හේත්තු වී වාඩි වූයේය. බේකර් ඔහුගේ දෙපාත් පිටුපසට කරන ලද දෑතත් ලණුවලින් ගැට ගසා දැමුවේය.
“දැන් උඹ..”
මැකී මිචෙල් දෙසට පිස්තෝලය වැනුවේය.
“උඹලට මේවට වන්දි ගෙවන්න වෙයි..”
මිචෙල් කීවේ රවා බලමිනි.
“කට වහගෙන බිම ඉඳ ගනින් කයිවාරුකාරයා..”
මැකී සැර කළේය.
මිචෙල් බිම වාඩි වී බේකර්ට සිය දෑත් දෙපා බැඳ දැමීමට ඉඩ දුන්නේය. රොබ්සන් ද ඔහු අනුගමනය කළේය. පාලකයන් තිදෙනාම එක පෙළට බිත්තියට හේත්තු කර තැබුවාට පසුව හයින්ස් සිය පිහිය කොපුවට දමා ගත්තේය.
“ඔන්න අපි මුන්ගෙ මළ ඉලව් මාලිගාව අල්ලා ගත්තා..”
මැකී තෘප්තිමත් දෑසින් අවට බලමින් කීවේය.
“ඒ වගේම එක පතරොමක්වත් නාස්ති කළේ නැහැ.. නැද්ද කිංග්..? එහෙම නේද රෝසි..?”
හයින්ස් සමච්චල් සිනාවකින් යුතුව ඇසුවේ මැකී දෙසත් රෝසි දෙසත් මාරුවෙන් මාරුවට බලමිනි.
“ඔව්.. මට එහෙම හිතෙනවා..”
රෝසි අසීරුවෙන් කියා ගත්තාය. කාටවත් හිංසාවක් නොවීම පිළිබඳව ඇය තුළ වූයේ සැනසුමකි.
Reviews
There are no reviews yet.